Woensdag 26 juli

De dag begon met een muziekje van de kerkdienst die plaats vond achter de meidenkamer. Dit was rond zes uur, dus dat was lekker vroeg. Sommigen konden nog in slaap vallen, waaronder ik. Die kerkdiensten zijn wel best heftig. Janouk en ik zijn er heen geweest en ze dansen, schreeuwen en huilen. Heftig. Eigenlijk zouden we om acht uur opstaan, maar door wat kleine tegenvallers konden we uitslapen. Lekker rustig ontbijten en spelen met Abba. Daarna gingen we naar de mall. Wat eten inslaan, westers eten bij de KFC en kletsen met een onbekende Ghaneese man. We moesten nog ons avondeten halen dus gingen we naar een markt. Dat was toch wel wat anders dan een typische Nederlandse markt. Overal was er stinkende vis en heel veel mango. Toen we terug In de bus stapten werd er een kip achter ons geslacht, voor ons heel raar maar hier blijkbaar heel normaal. Na de markt gingen we terug naar de girl guides. Daar gingen we langzaam onze spullen inpakken en in de overvolle backpacks proppen. We zouden naar het weeshuis gaan. Roos, een meisje dat hier buitenlandse stage loopt, ging met ons mee. Alle tassen en kookspullen moesten op het dak, hoe dat is gelukt is een vraag voor iedereen maar we hebben niks verloren onderweg.
De busreis zou ongeveer twee uur duren, maar Ghana zou Ghana niet zijn als de reis niet minstens het dubbele in beslag zou nemen. Dus iets meer dan vier uur later kwamen we in het donker aan bij het weeshuis. Alle kinderen stonden super vrolijk op ons te wachten en zelfs de kleintjes werden uit bed gehaald. De kinderen waren eerst een beetje verlegen maar op een gegeven moment begonnen we te knuffelen, dansen en vooral heel veel lachen. Die kinderen zijn zo lief en vrolijk, je hart smelt er van.
Maar het was dus al negen uur, we moesten nog eten en de tenten stonden nog niet. Het weeshuis was zo lief dat we in hun gebouw mochten slapen zodat we in ieder geval konden eten. Na het eten gingen de meesten lekker slapen en ook voor de kinderen was het dan eindelijk bedtijd.
Onderweg viel me op hoe veel geitjes hier rond lopen en kippen nog veel meer. Nu we uit Accra zijn zie je ook veel meer huisjes van klei en zwerfdieren.
Tot nu toe hebben we het naar ons zin en is nog niemand verbrand. Joe!
- Irma