Vrijdag 28 juli
Blijf op de hoogte en volg Ghana
28 Juli 2017 | Turkije, Istanbul
Vandaag was een speciale dag voor 2 van onze groepsleden…
Jennifer werd 22 en Stefan werd 18 vandaag, happy birthday!!!!!!
Na het eten hebben we hoopvol gewacht op Lilly die een retourtje het weeshuis-Accra zou maken, s’nachts om 4 uur vertrok ze samen met Roos (zij heeft een paar dagen met ons meegereisd om de cultuur te leren kennen vanuit een ander oogpunt dan het ziekenhuis waar ze stage liep) naar Accra. Rond een uur of 3 zou Lilly terug zijn, op de terug reis zou ze even stoppen om verf voor ons te halen omdat dat gister niet gelukt was.
De hele ochtend hebben we gewacht en gewacht; kaarten, zonnen en met de kindjes spelen waren de grootste tijds verdrijvers.
Maar om half 2 kwam toch echt onze verlossing en nee het was niet Lilly…
De buschauffeur kwam met het idee om een stadje in de buurt te gaan bezichtigen, misschien zouden we nog wat lokale mensen ontmoeten. Dat was voor mij de grootste reden om mee te gaan.
In een paar minuten was een groot deel van de deelnemers in de bus op weg naar het stadje.
Al gouw toen we het stadje in reden zagen we de eerste mensen, in rode sierlijke pakken en jurken renden ze overstraat. De bus stopte en we stapten uit, het bleek de begrafenis van de chief te zijn een speciaal iets en wij mochten het meemaken… Of nou ja bijna, ik had er heel veel zin in maar een vriendin was te bang dus zijn we maar niet gegaan.
Maar wat we in de plaats er voor kregen was misschien wel duizend malen beter.
Een groepje jongens van de lokale bevolking wilden ons iets ruigs laten zien.
We liepen een stukje het stadje in voor we een klein weggetje tussen de huizen in liepen, wat gezigzag en voor we het wisten stonden we voor het ‘beekje’…een waterval dus.
Een beekje wat 3 keer mijn kamer breed was… Ze hadden 3 plaatsen die ze ons wilden laten zien. De eerste was de waterval, vanaf daar liepen we een stukje langs de beek af en kwamen we voor een 2e waterval te staan na wat mooie diepte foto’s liepen we weer verder, tegen de tijd dat we het 3e punt hadden gevonden waren we er al achter dat een van de lokale jongens misten… Op het 3e punt aangekomen zagen we hem boven op de waterval staan.
3-2-1 en spring en toen lag hij in het water.
Na zijn indruk wekkende sprong in het water liepen we weer terug naar de bus.
En weer lekker op weg terug naar het weeshuis.
En godzijdank Lilly was terug mét verf. We konden eindelijk iets doen voor die schatjes. De timmermannen waren al ver opgeschoten met de midden schotten maar wij zelf hadden jammer genoeg nog niet veel kunnen doen.
En zo geschieden tegen de avond hadden we de verf gemengd met water en konden we eindelijk gaan verven…oh wacht we hadden geen verfborstels, ja alles zat ons tegen leek het wel. Al snel hadden we wat rollers gevonden maar natuurlijk waren ze keihard, na een tijdje in warm water gezeten te hebben was toch eindelijk 1 roller wat zachter geworden. Rinke was de eerste die aan het verven was. Maar het kon ook niet anders de overige rollers werden niet zacht en het was al donker dus op een gegeven moment hebben we het maar op gegeven ondertussen had Rinke toch al een redelijk deel van de eerste muur gedaan.
Blijkbaar had een van de Ghanezen een boxje en met onze gezellig groep stonden er al snel een heleboel stoelen in een rondje… STOELENDANSSSSSS
Met een flauwe streek van Nick bleek Gijs toch de winnaar van de eerste ronde, ook de 2e ronde was Gijs de felbegeerde winnaar maar de laatste en derde keer was Rinke iedereen toch te snel af.
Naar de nodige inspanning van het kookten hadden we een heerlijk avond maal met wat lekkere kinderchampagne van de jarige jobjes sloten we deze dag af.
We hebben nog heel even gepraat en een van mijn persoonlijke slaapdronken gesprekken ging over een professionele massage kussen…
Trustteeeeeeeeeeee.
-Juliëtte
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley